WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE PRZYRZĄDZANIA

Mocna herbata z odrobiną rumu stała się tu szybko ulubionym napojem. Licząca ponad 300 lat tradycja delektowania się herbatą jest przez wschodnich Fryzów kultywowana do dziś. Wschodni Fryz "z krwi i kości" pije swoje trzy "koppkes" nawet pięć razy dziennie - konsumowanie mniej niż trzech filiżanek herbaty na raz uwłacza tradycji wschodniofryzyjskiej.

Uważana przez mieszkańców tego regionu za podstawowy produkt spożywczy herbata wschodniofryzyjska jest mieszanką głównie herbat Assam z północno-wschodnich Indii. Do filiżanki wkłada się najpierw duży kawałek kandyzu - zwanego "Kluntje" - następnie nalewa się herbatę i dodaje nieco "Rohm" (nie ubitej śmietany) - mieszanie byłoby naganne. W ten sposób konsument herbaty wschodniofryzyjskiej delektuje się najpierw herbatą z "Wulkje" ("chmurką śmietany"), następnie smakiem cierpkiej herbaty i wreszcie herbatą słodzoną z dna filiżanki.

Pierwszą filiżankę Anglik pije często jeszcze przed śniadaniem: to Early Morning Tea. Następnie przychodzi czas na Breakfast Tea, a o tradycyjnej porze "Tea Time", o godzinie piątej po południu, na kolejną herbatę. Przyrządza się herbatę mocną i podaje ze świeżym mlekiem, zgodnie z zasadą "m.i.f." (milk in first). Już w ubiegłym stuleciu ta "Afternoon Tea" zyskała rangę wydarzenia towarzyskiego, celebrowanego w wyższych warstwach społecznych w eleganckich ubiorach, z wykorzystaniem kosztownych serwisów do herbaty i serwowaniem wyszukanego pieczywa i ciast.

Do tej pełnej kunsztu formy konsumpcji herbaty na szczególne okazje wykorzystuje się specjalne akcesoria i zieloną, sproszkowaną herbatę zwaną matcha, ubijaną na zawiesinę w miseczce do picia miotełką do herbaty. Każda czynność ceremoniału picia herbaty jest dokładnie określona.

Mały dzbanek ("czajnik'), w którym zaparza się wyjątkowo mocną herbatę umieszczony jest  na samej górze naczynia. W samowarze woda na herbatę utrzymywana jest w temperaturze wrzenia przez rozżarzony węgiel drzewny, znajdujący się we wnętrzu naczynia, w rurze o kształcie komina.

Obecnie są w użyciu także samowary elektryczne. Gorącą wodę ze zbiornika wlewa się do filiżanki, przekręcając mały kurek. Esencję z czajnika miesza się z gorącą wodą w proporcji 1/3 do 2/3.

W Rosji herbatę pije się zwykle bez mleka, najczęściej w szklankach. Azjatycko-muzułmańskie grupy ludności piją herbatę także z mlekiem.

Popularna jest również konsumpcja herbaty z kawałkiem cukru brązowego lub łyżeczką wkładanej do ust marmolady owocowej, przez którą popija się gorzką, mocną herbatę.

W Azji Środkowej (południowy Kazachstan, Kirgizja, Uzbekistan, Turkmenia, Tadżykistan) pije się niemal wyłącznie herbatę zieloną.

... wlewając najpierw do filiżanki trochę (czasami też nieco więcej) whisky, posypując ją odrobiną cukru, zalewając tę mieszankę mocną, gorącą herbatą i zdobiąc całość śmietaną.